Posts Tagged ‘ფრედრიკ ბაკმანი’

31 დეკემბერს დავიწყე ამ პოსტის წერა მაგრამ როგორც ხედავთ დღემდე ვერ მოვაბი თავი, მაგრამ სჯობს გვიან ვიდრე არასდროსო და ინებეთ ჩემი წინა წლის მონაგარზე ერთი ორი უნიჭო სიტყვა.

2020 წელი როგორი წელი გამოდგა კი იცით და უმრავლესობის ამ წლის დაგეგმილი გეგმების უმეტესობა რომ წყალს და კორონას გაჰყვა არც ამაზეა ბევრი რამ დასამატებელი, თუმცა ერთი რაც 2020 წელმა მოგვცა მეტი თავისუფალი დრო იყო ამის და არა მარტო ამის დამსახურებით 2017 წლის შემდგომ ახლა უკვე მეორედ შევასრულე GOODREADS-ზე სისხლით არა და “მაუსის კლიკით” დადებული პირობა, და წავიკითხე 50 წიგნი. თუმცა სამწუხაროდ მაინც ვერ შევასრულე ბლოგის წინაშე პირობა და 50 წაკითხული წიგნიდან მხოლოდ 5 ზე დავწერე პოსტი. და აი ისინიც, ჩემი წლევანდელი მონაგარი:

  1. კლოდ ტილიე – ჩემი ბიძია ბენჟამენი
  2. ჯემალ ქარჩხაძე – ზებულონი
  3. თემურ ბაბლუანი – მზე მთვარე და პურის ყანა
  4. დავით გაბუნია – დაშლა
  5. ალეკო შუღლაძე – გადამალვა
  6. ნიკოლო ამანიტი – მე და შენ (სერია ლიტერატურული ოდისეა)
  7. მაქს ფრიში – ადამიანი გაცნდა ჰოლოცენში (სერია ლიტერატურული ოდისეა)
  8. ანა გავალდა – მე ის მიყვარდა
  9. დაგლას ადამსი – ჰიჩჰაიკერის გზამკვლევი გალაქტიკაში
  10. ზურა აბაშიძე – როგორ მოვკლათ ბილი ელიოტი
  11. გიორგი კეკელიძე – ანასტასიას ზარი
  12. გიორგი კეკელიძე – გოგლი მოგლი
  13. კახა ბენდუქიძე – სხვა არჩევანი არ გვაქვს
  14. ბომარშე – სევილიელი დალაქი
  15. ლაშა მილორავა – ბაბუა ბუკოვსკი
  16. პაოლო კოელიო – აკრაში ნაპოვნი ხელნაწერი
  17. რეიჩელ კონი და დევიდ ლევითანი – ნიკისა და ნორას უსასრულო ფლეილისტი
  18. ალესანდრო ბარიკო – მეოცე / აბრეშუმი (სერია უკვდავი ბიბლიოთეკა)
  19. ვიტოლდ გომბროვიჩი – პორნოგრაფია (სერია უკვდავი ბიბლიოთეკა)
  20. ხუან რულფო – პედრო პარამბო (სერია უკვდავი ბიბლიოთეკა)
  21. ფედერიკო გარსია ლორკა – ბოშურო რომანსერო
  22. ეკა ქევანიშვილი – ევაკუაციის გეგმა
  23. ტიმ ო ბრაიენი – რასაც თან დაათრევენ (სერია ამერიკელები)
  24. სადეყ ჰედაითი – ბრმა ბუ
  25. უილიამ ბეროუზი – შიშველი საუზმე (სერია ლიტერატურული ოდისეა)
  26. ენდი უირი – მარსელი
  27. ფრედრიკ ბაკმანი – კაცი სახელად უვე
  28. ფრედრიკ ბაკმანი – ბებიამ მთხოვა თქვენთვის მეთქვა რომ ბოდიშს იხდის
  29. ჯოან კ. როულინგი – ქვიდიჩის მრავალსაუკუნოვანი ისტორია
  30. ლუის ლოური – გამღები
  31. აკა მორჩილაძე – ობოლე
  32. აკა მორჩილაძე – კაგდატა ინ ჯორჯია
  33. აკა მორჩლაძე – სხვა
  34. ეჟენ იუნესკო – მელოტი მომღერალი ქალი და სხვა პიესები
  35. გიორგი კეკელიძე – გურული დღიურები (წიგნი მეორე)
  36. გიორგი კეკელიძე – ცხრათავიანი ფეხბურთის ზღაპარი
  37. ცოტნე ცხვედიანი – მაიაკოვსკის თეატრი
  38. ამელი ნოტომი – ანტიქრისტა
  39. ალბერ კამიუ – კალიგულა
  40. ჯონ ლენონი – როგორც მეწერება
  41. არტურ და არკადი სტრუგაცკები – ძნელია ღმერთობა
  42. ერლენდ ლუ – ნაივური სუპერი
  43. ანი ერნო – შიშველი ვნება
  44. იუსტიან გორდერი – ფორთოხლის გოგონა
  45. მარკ მენსონი – ფეხებზე დაკიდების ნატიფი ხელოვნება
  46. მარი ენ შაფერი – გერნზის ლიტერატურისა და კარტოფილის ნათალის ღვეზლის მოყვარულთა საზოგადოება
  47. ჰერმან ჰესე – დამიანე
  48. რომან გარი – ჩიტები სასიკვდილოდ პერუში მიფრინავენ (სერია უკვდავი ბიბლიოთეკა)
  49. მიშელ უელბეკი – სეროტონინი
  50. ჰარუკი მურაკამი – ნამწყვდიადევს

როგორც ხედავთ ძალიან ჭრელი და უცნაური სია გამომივიდა, განსაკუთრებით უცნაური ჩემთვის რადგან თანამედროვე ქართველ მწერლებს დიდად არ ვწყალობდი (აკას და ტურაშვილის გარდა) და ამ დანაკლისის შევსება გადავწყვიტე მაშინ როცა საბა უფასოდ ხელმისაწვდომი გახდა და ისეთი წიგნები წავიკითხე რაც არც წიგნად მომეპოვება და სავარაუდოდ არც შევიძენდი.

ასევე მივყვები ჩემს გეგმას და ქართული გამომცემლობების საუკეთესო სერიები ამოვარჩიე რომლებიც ჩემი გეგმის მიხედვით ნელ-ნელა სრულად უნდა ავითვისო, მათ შორის დიოგენეს (ამერიკელები) სულაკაურის (ლიტერატურული ოდისეა) და წიგნები ბათუმშის ( უკვდავი ბიბლიოთეკა)

წელს წაკითხული წიგნებიდან ბევრის ავტორს პირველად გავეცანი, მაშ შორის განსაკუთრებით ფრედრიკ ბაკმანი უნდა აღვნიშნო, რომლის წიგნების კითხვამ საოცრად დიდი სიამოვნება მომანიჭა, (გაცვეთილი ფრაზაა მაგრამ უკეთესად და უფრო ზუსტად სხვანაირად ვერ გამოითქმის) ასევე საოცარი გაცნობა იყო სადეყ ჰედაითან რომელზეც აქამდე არაფერი მსმენოდა ელ ვერსია ჩამივარდა ხელში და ისე შევყვევი კითხვას მის უცნაურ სამყაროში რომ როგორ გავედი ბოლოში ვერ გავიგე…ასევე უნდა აღვნიშნო ხუან რულფო….არანაკლებ უცნაური სამყაროში მოგზაურობით…. კარგი იყო აკასთან მიბრუნება და იმის გახსენება რა შეგრძნებაა როცა აკა მორჩილაძის წიგნებს კითხულობ…. კიდე ბევრი მისი წიგნი მაქვს წასაკითხი და 2021 შიც ავანაზღაურებ ამ დანაკლის…ახლა უბრალოდ აღვნიშნავ რომ obole იყო რაღაც განსაკუთრებულობა. ზოგ ახალ გაცნობილზე დავწერე კიდეც, მაგალითად ბაბლუანზე …

წელს იყო ძველი ნაცნობებიც, საოცარი ქარჩხაძის საოცარი ზებულონი, რომელზეც მიდრაფტებული მაქვს ჩანაწერი ვერაფრით ვერ გამოვთქვი სათქმელი, უნდა ვაღირი ბეროუზმა დამტანჯა, არადა თავის დროზე მისი ჯანქი ძალიან მომეწონა და შიშველ საუზმეს რომ ვიწყებდი მეტი მოლოდინი მქონდა, ალბათ სხვა დროს გადავიკითხავ ისევ…იყო ძალიან კარგი მოთხრობების კრებულები, რომან გარის … ასევე ტიმ ო ბრაიანის, ქართველი ახალგაზრდა მწერლების და ა.შ.

იყო ორი ახალი ნათარგმნი ჩემი ორი უსაყვარლესი მწერლის, მიშეულ უელბეკის სეროტონინი და ჰარუკი მურაკამის ნამწყვდიადევს, სამწუხაროდ ამათზეც ვერ მოვაბი თავი სათანადო პოსტები მიმეძღვნა, წლის ბოლოს ძალიან ვისიამოვნე გერნზის ლიტერატურისა და კარტოფილის ნათალის ღვეზლის მოყვარულთა საზოგადოებაში “გაწევრიანებით”. ამ წიგნზე აუცილებლად დავწერ პოსტს…მინდა ბევრმა ადამიანმა წაიკითხოს, არის ფილმიც გადაღებული რომელიც წაკითხვის მერე ვნახე და წიგნის 20 % იყო ჩატეული მარტო, მთელი ის ხიბლი რაც ამ წიგნს აქვს უამრავი პერსონაჟი და საოცარი ისტორიები სამწუხაროდ ვერ დაიტია ქრონომეტრაჟმა ამიტომ აქაც ყველას გირჩევთ ამ წიგნის დაგემოვნებას…

დასასრულს, გილოცავთ ახალ 2021 წელს, გისურვებთ ჯანმრთელობას, კითხვის ხალისს, ჩემი უნიჭო აზრებით გატენილი პოსტების კითხვის ხალისსაც და ყველაფერ იმის მაქსიმალურად შესრულებას რასაც ახალ წელს ვგეგმავთ ხოლმე “მეგეგმე” ადამიანები )).

წიგნი რომელზე ძალიან ბევრი კარგი რამ მინდა დავწერო. ფრედრიკ ბაკმანის ეს წიგნი ჩემთვის არის შედევრი, რომელიც აუცილებლად, აუცილებლად, აუცილებლად უნდა წაიკითხოს ყველამ არ აქვს მნიშვნელობა ასაკს, სკოლის ასაკის იქნები, მაგალითად ელსას ტოლი (ანუ თითქმის 8 წლის) თინეიჯერი თუ სტუნდენტი, შუახნის კრიზისის ასაკში მყოფი თუ საპენსიო ასაკს მიღწეული. თუ ადამიანს კიდევ შეგრჩენია ადამიანობა და როგორც ელსას ბებია იტყოდა ჯერ მთლად სულ ნეხვად არ გცეულხარ ეს წიგნი მოგეწონება.

არ მიყვარს წიგნის შინაარსის მოყოლა, არც მთლად ღრმა ფილოსოფიური წიაღსვლების გაკეთება, არც ისეთი ფრაზები როგორიც ყდაზე აწერია ” ელსასა და ბებიამისის სიხარულითა და იმედით სავსე ამბავი მიტევებასა და თანალმობას გვასწავლის” და მსგავსი ბლა ბლა ბლა ….

წიგნს ძირითადად ვკითხულობდი გზაში, სახლიდან სამსახურამდე და საღამოს სამსახურიდან სახლისკენ…სწორედ ამ წიგნმა დამაფიქრა ერთ მოვლენაზე რომელსაც “მკითხველური ამპარტავნება” დავარქვი. ზოგადად კითხვა რომ ძალიან კარგი საქმეა ამაზე ორი აზრი არ არის მაგრამ ძალიან ხშირად “ნაკითხობა” ცუდად მოქმედებს ასე ვთქვათ იწვევს უკუჩვენებს ზოგ ზოგიერთ ინდივიდში (ე.წ ჭკუის კოლოფებში) და ეს ფრიად ნაკითხი ინდივიდები რომლებიც სხვა მოკვდავებზე ერთი ორით მეტ წიგნს წაიკითავენ და გაიგებენ უცბათ წარმოიდგენენ ხოლმე რომ სწორედ ისინი ჩასწვდნენ სამყაროსა თუ ცხოვრების არსს, არიან ყველაზე ჭკვიანები, მათ აქვთ საუკეთესო გემოვნება და ყველაფერს უკეთ და სწორად სწორედ რომ ისინი აღიქვამენ და სხვა მსგავსი სისულელე და ამ დრო ეფლობებიან ხოლმე ამ ჩემს გამოგონილ მკითხველურ ამპარტავნების მორევში. თუმცა არის კიდევ მეორენაირი უფრო მსუბუქი ფორმის (მოკლევადიანი) მკითხველური ამპარტავნება რამაც მეც დამრია ხელი, როდესაც ამ წიგნს ვკითხულობდი.

ხალხის გარემოცვაში და რაღაც მაგარ მომენტს როცა ამოვიკითხავდი მიმოვავლებდი თვალს გარშემო ხალხს: ზოგი ტელეფონს სქროლავს ზოგი რას შვება და ზოგიც რას…. გავიხედავდი ფანჯარაში და ნაირ-ნაირ მანქანებში მოწყენილი განერვიულებული სახეები ზოგს სამსახურში აგვიანდება ზოგს სახლში და ა.შ. და შენ ზიხარ და ამოკითხე ისეთი “მაგრობა” რომელიც ხან თითქმის რვა წლის გოგონამ დაახეთქა ხანაც მისმა დარტყმულმა ბებიამ და გეუფლება განცდა სწორედ ისეთი მსუბუქი მკითხველური ამპარტავნების რომ შენ რაღაც ისეთს გადააწყდი და აღმოაჩინე რაც გარშემო ბევრს არც აღმოუჩენიათ და ალბათ ისე გალევენ წუთისოფელს 95 % ვერც აღმოაჩენს… თუნდაც ამ ერთ წიგნს (ერთი შეხედვით ჩვეულებრივს უბრალო ენით დაწერილს და თითქოს საბავშო წიგნს) რომლსაც ძალიან ორგინალური სახელი აქვს და მკითხველური ინტუციით დაჯილდოებულ ადამიანს სათაურიც კი ეტყვის რომ თუ გადავშლი არ ინანებ და რაღაც სხვანაირ სამყაროში გამოგზაურებს პატარა თუმცა ბევრ დიდზე ჭკვიანი ელსა და მისი “ოდნავ შეშლილი” თუმცა ბევრ დალაგებულზე კეთილი ბებია.

მოკლედ, გადასარევი წიგნია და თუ ჯერ არ წაგიკითხავთ აუცილებლად წაიკითხეთ და თქვენც გადაირიეთ მის გადარეულ პერსონაჟებთან ერთად…

არ დავიზარე და ერთი კარგი დიალოგი ამოვიწერე, ბევრი რამის ამოწერა მომინდა მაგრამ ზოგი არ მახსოვს სად იყო (გვერდის ჩანიშვნა დამავიწყდა) მოსაძებნად კი ნამეტანი ზარმაცი ვარ. იყოს ეს ერთი ამონარიდი.

“ელსა მამასთან ერთად ხელოვნური ნაძვის ხის საყიდლად მიდის. ვინაიდან ბრიტ-მარი ცდება – ისინი ბარბაროსები არ არიან. პირიქით, მიამასში ბარბაროსებს იმ ადამიანებს უწოდებენ, რომლებიც ნაძვებს ასახიჩრებენ და მონებად ყიდიან. ეს ყველა ნორმალურმა ადამიანმა იცის, ცხადია თუ ჭკუის კოლოფი არ არის.

300 კრონს მოგცემთ –  ეუბნება ელსა მაღაზიის გამყიდველს.

-ჩემო კარგო ეს მაღაზიაა, აქ არ ვაჭრობენ – პასუხობს გამყიდველი ისეთი კილოთი როგორიც მაღაზიის გამყიდველს შეეფერება.

-მართლა? -ამბობს ელსა

– ნაძვის ხე 495 კრონი ღირს.

– ორას ორმოცდაათი.

გამყიდველი დამცინავად იღიმება.

-ახლა მხოლოდ ორას მოგცემთ, – აცხადებს ელსა.

გამყიდველი ელსას მამას უყურებს. მამა თავის ფეხსაცმელებს დასჩერებია. ელსა გამყიდველს უყურებს და თავს გამკიცხავად აქნევს

-მამა ვერ დაგეხმარებათ. მხოლოდ ორასს მოგცემთ.

გამყიდველი ტუჩებს პრუწავს და ისეთი სახე აქვს თითქის მის წინ სიმპათიური მაგრამ სულელი ბავშვი დგას.

-არაფერი გამოვა ჩემო კარგო.

ელსა მხრებს იჩეჩს.

რომელ საათზე იკეტებით?

ხუთ წუთში, – ოხრავს გამყიდველი

დიდი საწყობი გაქვთ?

რატომ მეკითხებით?

უბრალოდ, მაინტერესებს.

არა, – საწყობი არ გვაქვს.

შობის წინადღეს მუშაობთ?

არა –  პასუხობს კაცი ხანმოკლე დუმილის შემდეგ.

ელსა გაოცებულ სახეს იღებს.

მაშასადამე ნაძვის ხე გაქვთ, საწყობი არა და რა დღეა ხვალ?

გამყიდველი ნაძვის ხეს ორას კრონად თმობს. ელსას საჩუქრად აივნის მოსართავ გირლანდასა და უშველებლ ხელოვნურ ცხენირემსაც აძლევენ.

არ დაბრუნდე და ფული არ დაუმატო! აფრთხილებს ელსა მამას, როდესაც ის შენაძენს “აუდში” აწყობს. მამა ოხრავს.

-ელსა, ეს მხოლოდ ერთხელ მოხდა. მხოლოდ ერთხელ. მაშინ გამყიდველს ძალზე არათავაზიანად მოექეცი.

-მორიგება უნდა შეგეძლოს!

ეს ელსას ბებიამ ასწავლა. მამას ბებიასთან ერთად მაღაზიებში სიარული სძულდა.